Z okazji Dnia Wszystkich Świętych grupa naszych uczniów, która brała udział w wymianie z XIII Gimnazjum w Belgradzie, odwiedziła grób profesora Ludwika Hirszfelda i jego żony. Warto z tej okazji przypomnieć najważniejsze osiągnięcia tego naukowca.
Profesor Hirszfeld odkrył prawo dziedziczenia grupy krwi i wprowadził oznaczenie grup krwi jako 0, A, B i AB. Oznaczył również czynnik Rh i odkrył przyczynę konfliktu serologicznego, co uratowało życie wielu noworodkom. Za pracę nad związkiem zjawisk odpornościowych i krzepliwości krwi, w wieku zaledwie 30 lat, otrzymał habilitację. W czasie I wojny światowej uczestniczył w zwalczeniu epidemii tyfusu plamistego w Serbii.
Rozpoczęcie działań wojennych w 1939 r. zmusiło go, tak jak wielu innych Żydów, do zamieszkania w warszawskim getcie. Jednak nadal prowadził badania naukowe, a dzięki temu, że do getta udało się przemycić szczepionki, leczył chorych na tyfus plamisty. W lipcu 1942 r. uciekł na stronę aryjską.
Po wyzwoleniu Lublina w 1944 r. brał udział w tworzeniu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, został jego prorektorem. 6 lat później został nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny za wyjaśnienie zagadki zjawiska konfliktu serologicznego między matką a płodem.
Ludwik Hirszfeld zmarł 7 marca 1954 we Wrocławiu. 10 lat później odeszła jego żona Hanna Hirszfeldowa – profesor nauk medycznych, którą poznał już na początku swojej zawodowej kariery. Zostali pochowani w wspólnym grobowcu na Cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.
Małgorzata Połch
