Mogli się o tym przekonać uczniowie klasy humanistycznej IE+, którzy pod opieką wychowawcy – Dawida Graczyka i polonistki – Alicji Badowskiej wybrali się pod koniec listopada do Muzeum Pana Tadeusza.
Młodzi ludzie nie tylko wysłuchali wykładu o życiu codziennym polskiej szlachty, dowiadując się, jak mieszkała, bawiła się, jadła i piła, w co się ubierała, czym i jak często się myła. Nie tylko obejrzeli pas słucki, kontusz i karabelę; porównywali makiety chaty zaściankowego golca i dworku z wieżyczkami, symbolami rycerskiej przeszłości, średniozamożnego szlachciury czy interpretowali obraz przedstawiający walkę na palcaty. Sami podczas warsztatów wcielili się w role służby nakrywającej do szlacheckiego stołu i okazało się, że nie jest to łatwe zadanie. Bo jaką zupę podać w małej, a jaką w dużej wazie? Który z dzbanków i jakie filiżanki służą do picia kawy? Jakim sztućcem nakładano musztardę, jaki widelec podawano do ryby, a jaki do wieprzowiny? To tylko niektóre z pytań, na które należało odpowiedzieć. Było dużo nauki, ale i dużo zabawy. Na przykład w rozpoznawaniu przypraw po ich specyficznym zapachu i odgadywaniu, do czego służyły. Choćby taki cynamon… Kto by pomyślał, że obok soli służył do konserwowania żywności!
Jakie jeszcze obyczaje zadziwiły młodych poszukiwaczy wiedzy o swoich przodkach? „Mycie” włosów przy pomocy… mąki; niezbyt częste, najwyżej comiesięczne, kąpiele; zakaz oglądania się za siebie podczas grzybobrania; musztarda po obiedzie, „lodówka” w leśnej jamie, wrzucanie perły do polewki chorego, pogarda dla gołowąsów…
(ab)
