Jak zauważył słusznie WIELKI PISARZ, Witold Gombrowicz wszyscy jesteśmy „dzieckiem podszyci”. Dlatego dla uczczenia Dnia Dziecka, a także dla śmiechu, zabawy oraz nauki grupa nauczycieli naszej szkoły postanowiła owo dziecko w sobie wyzwolić i wystawiła 1. czerwca w auli naszej szkoły dla „dzieci w stanie naturalnym” oraz nie do końca wyzwolonych kolegów po fachu bardzo pouczającą bajeczkę Tuwima pod tytułem „Rzepka”.
Inicjator i narrator przedsięwzięcia – Przemysław Mospan wystąpił, jak przystało na wielką okazję, we fraku i stosownym cylindrze. Przedstawił on licznie przybyłym gapiom
DZIADKA, co „zasadził rzepkę w ogrodzie”, czyli Marka Kucharskiego,
oraz
RZEPKĘ, co „wyrosła jędrna i krzepka”, czyli Beatę Kulik,
a „na przyczepkę”:
BABCIĘ NIEBOGĘ, czyli Agnieszkę Kucharską,
WNUCZKA, czyli Dawida Graczyka,
SZCZENIACZKA MRUCZKA, czyli Joannę Ficoń,
KICIĘ, czyli Ewę Suligę,
KURKĘ Z PODWÓRKA, czyli Katarzynę Cieplińską,
GĄSKĘ, czyli Lucynę Podobę,
BOCIANA – DŁUGONOSA, czyli Piotra Ciszczonika,
ZIELONĄ ŻABKĘ, czyli Ewę Tarnowską,
KAWKĘ, czyli Małgorzatę Skwarek.
Wszyscy oni tak wczuli się w role życia, że zmienili się nie do poznania (gdyby nie końcowa prezentacja, nikt by nie wiedział, kim jest bociek!), tak się pocili, sapali, stękali srodze, że w końcu rzepkę TRRRRRACH! wyciągnęli… A że gąska mało nie złamała nogi, kura pogubiła jajka, bocian zostawił niemowlaki w liściach kapusty, a w wnuk niemal ustrzelił z procy Daniela…, to już inna sprawa. Rzecz długo zostanie w dobrej pamięci i pewnie jeszcze po wakacjach niegdysiejsza KOTKA będzie słyszeć, gdy tylko odwróci się do tablicy, cichutkie: kici, kici…
w bajkowym nastroju NN
A przedstawienie można zobaczyć: Rzepka